Een tweede verblijf is een luxeproduct. Bijgevolg mag het apart belast worden. Dat is de uitspraak vandaag in de procedureslag tussen tweedeverblijvers en de kustgemeente De Panne. De taks op tweede verblijven zorgt al jaren voor discussie in De Panne, maar ook in Koksijde en Knokke-Heist.

De rechter gaat ermee akkoord dat een tweede verblijf een luxeproduct is dat apart belast mag worden. Hij vergelijkt het met een zwembad of Cubaanse sigaar, eveneens luxeproducten. "Dat is nu ook zo voor een wooneenheid zonder domicilie”, legt advocaat Kristiaan Vandenbussche van De Panne uit.

137 eigenaars van een buitenverblijf in De Panne die de luxebelasting aanvechten, hebben dus ongelijk gekregen. De taks op tweede verblijven zorgt al jaren voor discussie in De Panne, maar ook in Koksijde en Knokke-Heist. De eigen inwoners van die drie kustgemeenten hoeven geen gemeentebelasting te betalen. Maar de tweedeverblijvers moeten wel een tweedeverblijfstaks betalen.

Ze vochten die laatste stelling aan met het argument dat ze het gelijkheidsbeginsel schond en kregen in eerste aanleg gelijk. Na de invoering van een luxebelasting trekken ze evenwel aan het kortste eind. Een tweede verblijf is een luxegoed, net zoals Cubaanse sigaren of een Schotse whisky en mag je dus belasten, luidt het. Volgens de rechter mag De Panne dus wel degelijk een onderscheid maken tussen mensen van de eigen gemeente en eigenaars van een tweede verblijf.