Zowel Kamervoorzitster Eliane Tillieux als Senaatsvoorzitster Stephanie D'Hose willen dat er in de toekomst meer gendergelijkheid komt in het parlement. Beide voorzitsters zijn daarom van plan om in hun respectieve assemblees een charter met engagementen voor te leggen en willen een actieplan opstellen voor meer genderdiversiteit.

Er zijn al heel wat stappen gezet naar meer gendergelijkheid in het parlement, maar we zijn er nog lang niet, zeggen D'Hose en Tillieux, naar aanleiding van Internationale Vrouwendag op 8 maart. Beide voorzitsters besloten daarom vorig jaar een audit te organiseren rond de gendergevoeligheid van het federale Parlement. Dinsdag stelden ze daarvan de resultaten voor. 

Uit die audit blijkt onder meer dat vandaag de dag 43 procent van de parlementsleden een vrouw is. Ons land staat daarmee op de vijfde plaats in Europa. Het onderzoek kwam tot de vaststelling dat vrouwen in verhouding echter minder het woord nemen dan mannen. Dat percentage bedraagt 38 procent. En als gekeken wordt naar het aantal vrouwen dat het woord neemt tijdens de actualiteitsvragen in de plenaire vergadering, ligt dat nog beduidend lager.  

Ook in de samenstelling van de commissies zijn stereotiepen zichtbaar, zeggen D'Hose en Tillieux. Zo zijn in de commisies Financiën, Defensie en Grondwet de leden overwegend mannelijk, terwijl de commissies Volksgezondheid, Sociale Zaken en Justitie meer vrouwelijk zijn. En de administratie van de parlementen blijkt eveneens erg mannelijk: in de Kamer worden 37 van de 53 leidinggevende functies door mannen bekleed.

De administratieve werkgroep die de audit uitvoerde, concludeert dan ook dat de situatie van gendergelijkheid niet slecht is, maar dat er zeker verbeterpunten zijn. Daarom willen de beide voorzitters onder meer dat er een referentiepersoon gender en diversiteit komt, willen ze werk maken van een meer genderbewuste communicatie, zijn ze er voorstander van om hun assemblees een charter voor te leggen met engagementen en pleiten ze voor het opstellen van een actieplan. Ze kijken daarvoor onder meer richting de politieke fracties.