Honden brengen verboden of streng gereguleerde bestrijdingsmiddelen als fipronil en imidacloprid in het milieu. Deze middelen zitten in vlooienbanden, druppels en pillen tegen vlooien en teken. Ze komen via hondenhaar, urine van honden en water waarin honden zwemmen in de omgeving terecht. Onderzoekers van de Wageningen Universiteit noemen het resultaat van hun eerste verkenning zorgwekkend en hebben er internationaal aandacht voor gevraagd.

Fipronil is een in Europa verboden bestrijdingsmiddel. Voor imidacloprid geldt een verbod op het bespuiten van gewassen, aangezien het middel onder andere bijen uitroeit. Desondanks worden bij rioolwaterzuiveringsinstallaties nog steeds hoge concentraties van deze middelen gevonden, terwijl de landbouw daar volgens de Wageningse onderzoekers niet sch uldig aan is. Dat was reden om nader te onderzoeken of honden de stoffen mogelijk verspreiden, aangezien de stoffen wel in antivlooien- en tekenmiddelen voorkomen.

De onderzoekers namen monsters van hondenhaar, van urine en van water waarin honden hadden gezwommen. In het merendeel van de monsters vonden ze schadelijke stoffen. Aangezien vogels uitgekamde hondenharen gebruiken om hun nesten te bekleden, heeft de besmetting van de haren mogelijk ook gevolgen voor jonge vogels die nog geen beschermende verenlaag hebben. De onderzoekers pleiten er daarom voor dat hondenhaar in de vuilnisbak wordt gegooid en niet zomaar in de natuur.

Het aantal honden groeit wereldwijd, stellen de onderzoekers, en daarmee ook de hoeveelheid middelen tegen vlooien en teken. Weinig hondeneigenaren zijn zich bewust van de neveneffecten van de dierengeneesmiddelen. De Nederlandse resultaten zijn aangeboden aan internationale onderzoeksgroepen die zich bezighouden met de problematiek van weglekkende schadelijke stoffen in het milieu.